۱-۴-۱۲ کلیات

۱-۱-۴-۱۲ تجهیزات حفاظت فردی وسایلی از قبیل کلاه ایمنی ماسک تنفسی، گوشی حفاظتی و پایوش است که برای حذف تماس مستقیم افراد با عوامل زیان‌آور یا مخاطره‌آمیز در محل کار استفاده می‌شود.

۲-۱-۴-۱۲ کارگران و سایر کسانی که در کارگاه ساختمانی کار و فعالیت می‌کنند یا به هر دلیل وارد کارگاه ساختمانی می‌شوند باید متناسب با نوع عوامل زبان اور محل کار از این وسائل استفاده کنند. کارفرمایان کارگران در کارگاه ساختمانی موظفند این وسایل را تهیه کنند و در اختیار افراد مذکور قرار دهند. همچنین استفاده از آنها و رعایت الزامات ایمنی بهداشت کار و حفظ محیط زیست و نیز نشانه‌های ایمنی (علائم ایمنی) الزام کننده را طبق مفاد مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان (علائم و تابلوها) به این اشخاص آموزش داده و بر استفاده از آنها نظارت نمایند.

۳-۱-۴-۱۲ تجهیزات حفاظت فردی از نظر کیفیت مواد مورد استفاده و مشخصات فنی ساخت، باید مطابق با آخرین استانداردهای ملی ایران باشد در صورت نبودن استاندارد ملی ایران باید با سایر استانداردهای معتبر بین المللی که حسب مورد توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی پذیرفته می‌شود، انطباق داشته باشد.

۴-۱-۴-۱۲ کلیه تجهیزات حفاظت فردی باید به طور مستمر توسط اشخاص دارای صلاحیت بازرسی و کنترل و در صورت لزوم تعمیر یا تعویض شود و همواره برای تأمین حفاظت کارگران آماده باشد.

۵-۱-۴-۱۲ تجهیزات حفاظت فردی که قبلاً استفاده نشده است باید قبل از اینکه در اختیار کارگر قرار گیرد توسط اشخاص دارای صلاحیت بررسی و کنترل شود استفاده از این وسائل فقط با تائید قبلی شخص دارای صلاحیت مجاز است.

۶-۱-۴-۱۲ در تهیه و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی باید ضوابط مندرج در آیین‌نامه‌های حفاظتی کارگاه‌های ساختمانی، وسایل حفاظت فردی و ایمنی کار در ارتفاع مصوب شورای عالی حفاظت فنی رعایت شود.

۲-۴-۱۲ کلاه ایمنی

۱-۲-۴-۱۲ در کارگاه ساختمانی که احتمال وارد آمدن صدماتی به سر افراد وجود دارد، باید از کلاه ایمنی منطبق با استاندارد ملی ایران به شماره ۱۴۱۹۶ استفاده کنند.

۳-۴-۱۲ پیکربند حمایل بند کامل بدن و طناب مهار

۱-۳-۴-۱۲ برای هر نوع کار در ارتفاع از قبیل جوشکاری یا کابل کشی که امکان تعبیه سازه حفاظتی برای جلوگیری از سقوط کارگر وجود نداشته باشد باید تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع از قبیل پیکربند، طناب مهار (طناب تکیه‌گاهی) و سایر وسایل متوقف کننده از نوع استاندارد تهیه و به کارگران تحویل داده شود.

۲-۳-۴-۱۲ قبل از هر بار استفاده از تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع کلیه قسمت‌ها و اجزاء آنها باید از نظر نداشتن خوردگی، بارگی بریدگی یا هر گونه عیب و نقص دیگر توسط شخص دارای صلاحیت بازدید و کنترل شود.

۳-۳-۴-۱۲ کارگرانی که در عمق چاه کار می‌کنند باید مجهز به پیکربند و طناب نجات باشند. انتهای آزاد طناب نجات باید در نقطه ثابتی در بالای چاه محکم شود تا به محض احساس خطر امکان بالا کشیدن و نجات کارگر وجود داشته باشد.

۴-۳-۴-۱۲ سامانه‌های فردی توقف سقوط باید با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۱۰۳۰۲ و تجهیزات حفاظت فردی در برابر سقوط از ارتفاع و پیکربند تمام بدن با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۲۰۴۶۷ و پیکربند نشیمن با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۲۰۴۶۶ منطبق باشد.

4-4-12 عینک ایمنی و سپر محافظ صورت

1-۴-۴-۱۲ به هنگام کارهایی که نوع کار باعث خطرهایی برای سر صورت و چشم کارگران می‌شود از قبیل جوشکاری، برشکاری، آهنگری، ماسه پاشی (سند بلاست)، بتن باشی (شاتکریت) و نظایر آن باید عینک ایمنی و سیر محافظ صورت منطبق با استاندارد ملی ایران و مناسب با نوع کار و خطر مربوط تهیه و به کارگران تحویل داده شود.

۲-۴-۴-۱۲ برای کارگران ماسه پاش بتن باش و نظائر آن باید علاوه بر عینک ایمنی و سپر محافظ، سرپوش و سربند حفاظتی نیز تهیه و به کارگران تحویل داده شود.

۳-۴-۴-۱۲ در محل‌های کار که احتمال وجود تابش‌های نور مانند فرابنفش و مادون قرمز گردو غبار گازها و بخارات مصر وجود دارد باید برای پیشگیری از عوارض چشمی حساسیت و سوزش چشم کارگران عینک حفاظتی مناسب تهیه و به کارگران تحویل داده شود.

۴-۴-۴-۱۲ وسایل ایمنی برای حفاظت چشم چهره و گردن در مقابل تشعشع حاصل از جوشکاری و عملیات مشابه باید با استاندارد ملی ایران به شماره ۱۷۶۱ منطبق باشد.

۵-۴-۱۲ ماسک تنفسی حفاظتی

۱-۵-۴-۱۲ در مواردی که جلوگیری از انتشار گرد و غبار گازها و بخارهای شیمیایی زیان‌آور یا تهویه محیط آلوده به مواد مزبور از لحاظ فنی ممکن نباشد باید ماسک تنفسی حفاظتی استاندارد. مناسب با نوع کار شرایط محیط و خطرهای مربوط تهیه و به کارگران تحویل داده شود.

۲-۵-۴-۱۲ ماسک تنفسی غیر یکبار مصرف که قبلا استفاده شده است. بیش از اینکه به فرد دیگر داده شود باید با آب نیم گرم و صابون شسته و کاملا ضد عفونی شود.

3-۵-۴-۱۲ ماسک تنفسی غیر یکبار مصرف در زمانی که استفاده نمی‌شود، باید شستشو و ضد عفونی شده و در محفظه‌های در بسته نگهداری شود.

6-4-12 کفش و پوتین ایمنی

۱-۶-۴-۱۲ برای کارگرانی که پای آنان در هنگام کار در معرض خطر برخورد با اجسام داغ تیز و برنده یا سقوط اجسام قرار دارد باید کفش و پوتین ایمنی مطابق با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۱۱۳۶، متناسب با نوع کار و خطرهای مربوط تهیه شود و به کارگران تحویل داده شود. همچنین برای کارگرانی که در معرض خطر برق گرفتگی قرار دارند باید کفش ایمنی مخصوص عایق جریان برق تهیه و به این کارگران تحویل داده شود.

۲-۶-۴-۱۲ کفش و پوتین ایمنی باید براحتی قابل پوشیدن و در آوردن باشد. بند آنها به آسانی باز و بسته شود و در موقع کار بند آن باز و رها نباشد.

۷-۴-۱۲ چکمه و نیم چکمه لاستیکی

۱-۷-۴-۱۲ در مواردی که کار ساختمانی الزاماً در آب انجام می‌شود و نیز در عملیات بتن‌ریزی به منظور حفاظت پای کارگران در مقابل بتن، رطوبت، آب، گل و از این قبیل باید به تناسب نوع کار چکمه یا نیم چکمه لاستیکی منطبق با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۱۳۸۳ تهیه و به آنان تحویل داده شود.

۸-۴-۱۲ دستکش حفاظتی

۱-۸-۴-۱۲ برای حفاظت دست کارگرانی که با اشیاء داغ تیز برنده و خشن با مواد خورنده و تحریک کننده پوست سروکار دارند باید دستکش‌های حفاظتی استاندارد و ساقه دار، متناسب با نوع کار و خطرهای مربوط تهیه و به آنان تحویل داده شود.

کارگرانی که با دستگاه مته برقی یا سایر وسایلی کار می‌کنند که قطعات گردنده آنها احتمال درگیری با دستکش را دارد نباید از هیچ نوع دستکش استفاده کنند.

2-۸-۴-۱۲ به منظور حفظ جان کارگران برق کار که به هنگام کار در معرض خطر برق گرفتگی قرار دارند باید دستکش عایق جریان برق تهیه و به آنان تحویل داده شود.

۹-۴-۱۲ لباس کار

۱-۹-۴-۱۲ در کارگاه ساختمانی باید لباس کار متناسب با نوع کار و خطرهایی که کارگر با آن مواجه است تهیه و به آنان تحویل داده شود لباس کار باید طوری باشد که موجب بروز حادثه نشود و کارگر بتواند با آن براحتی وظایف خود را انجام دهد. قسمت‌هایی از لباس کار که در تماس با بدن کارگر می‌باشد باید فاقد زبری، لبه‌های تیز و برجسته باشد تا از تحریک پوست یا عوارض دیگر جلوگیری به عمل آید.

۲-۹-۴-۱۲ لباس کار باید متناسب با بدن کارگر استفاده کننده باشد و هیچ قسمت آن آزاد نباشد. جیب‌های آن کوچک و تعداد آنها کم همچنین شلوار آن باید بدون دوبل باشد.

۳-۹-۴-۱۲ برای جوشکاری و کارهای مشابه آن که کارگر در معرض پرتاب جرقه و سوختگی قرار دارد باید لباس کار استاندارد مقاوم در برابر جرقه و آتش تهیه شود و در اختیار وی قرار گیرد.

۴-۹-۴-۱۲ برای کارگری که در هوای بارانی و محیط‌های بسیار مرطوب یا سرد کار می‌کند، باید لباس متناسب با نوع کار و محیط تهیه و تحویل وی شود.

۱۰-۴-۱۲ گوشی حفاظتی

۱-۱۰-۴-۱۲ هرگاه در محل کار کارگر در معرض صداهای مداوم بیش از ۷۵ دسی بل باشد باید گوشی حفاظتی مطابق با مفاد استاندارد ملی ایران به شماره ۱۸۶۱۱ تهیه و به وی تحویل داده شود.

۲-۱۰-۴-۱۲ حفاظ گوش باید همه روزه تمیز شود مگر انواع یک بار مصرف آن که بعد از استفاده در سطل زباله انداخته می‌شود. گوشی‌های مشترک قبل از استفاده باید با آب نیم گرم و صابون شستشو و ضدعفونی شود.

۳-۱۰-۴-۱۲ در مواقعی که گوشی حفاظتی استفاده نمی‌شود باید شستشو و ضد عفونی و در پوشش مخصوص نگهداری شود.

۱۱-۴-۱۲ جلیقه نجات

۱-۱۱-۴-۱۲ برای کار بر فراز یا نزدیکی آب و موقعی که خطر غرق شدن وجود دارد، باید جلیقه نجات مناسب تهیه و به کارگر تحویل داده شود.

۱۲-۴-۱۲ گتر حفاظتی

۱-۱۲-۴-۱۲ به منظور حفاظت قسمت‌های پایینی ساق پای کارگری که در معرض پاشش فلزات مذاب یا جرقه‌های جوشکاری با برشکاری قرار دارد باید گتر حفاظتی مناسب تهیه و به کارگر تحویل داده شود.