کاربری تفریحی و گردشگری

مشتمل بر اراضی با کاربری تفریحی می‌باشد که با توجه به طرح تفضیلی شهرها بتوان در آن‌ها امکان گذران اوقات فراغت و شادمانی شهروندان را تامین نمود.

[مبحث بیست و سوم مقررات ملی ساختمان]