تهویه مطبوع

معنی

توزیع مناسب هوا، همراه با کنترل همزمان دما، رطوبت و پاکیزگی هوا، برای تامین شرایط مورد نیاز فضاهای ساختمان.

[مبحث بیست و یکم مقررات ملی ساختمان]

واژه‌های مشابه

تهویه مطبوع

کنترل هم زمان دما، رطوبت و پاکیزگی هوا و توزیع مناسب آن به منظور تأمین شرایط مورد نیاز فضای ساختمان.

واژه‌نامه تخصصی

تهویه مطبوع

کنترل هم زمان دما، رطوبت و پاکیزگی هوا و توزیع مناسب آن، برای تأمین شرایط مورد نیاز فضاهای ساختمان.

واژه‌نامه تخصصی

تهویه مطبوع

نوعی از تهویه همراه با تنظیم عواملی همچون دما و رطوبت، همراه با حذف آلاینده‌های مختلف (مانند بو، گرد و غبار، میکروارگانیسم‌ها) برای تأمین شرایط تعیین شده.

واژه‌نامه تخصصی

تأسیسات گرمایی، تعویض هوا و تهویه مطبوع

به سامانه‌ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می‌شود که در مبحث 14 مقررات ملی ساختمان به آنها پرداخته شده است.

واژه‌نامه تخصصی

دستگاه تهویه مطبوع اتاقی

دستگاه یکپارچه شامل تمام قطعات و لوازم، برای خنک کردن هوا (با / یا بدون امکان گرم کردن)، که برای کار به صورت مستقل طراحی و ساخته شده باشد.

واژه‌نامه تخصصی

ارسال دیدگاه

کاربر گرامی، می‌توانید دیدگاه خود را در مورد این مطلب ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها